Boşanma evliliğin yasal olarak sona ermesi halidir. Buna göre resmi olarak, nikah memuru önünde yapılan geçerli bir evlilik, yasal boşanma sebeplerinin varlığı halinde anlaşmalı veya çekişmeli boşanma davası açılarak ancak mahkeme kararı ile sona erdirilebilir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’na göre boşanma davası, eşlerin son altı ay içerisinde birlikte yaşadıkları yerde bulunan Aile Mahkemesinde açılır. Aile Mahkemelerinin bulunmadığı yerlerde davanın açılacağı görevli mahkemeler ise Asliye Hukuk Mahkemeleridir.
Anlaşmalı boşanmalarda eşler boşanmanın maddi ve manevi tüm sonuçlarında uzlaşma içerisindedirler. Çekişmeli boşanmalarda ise iki durum söz konusu olabilmektedir. Eşlerden biri boşanmak istemeyebilir veya her iki eş boşanmak istese de boşanmanın hukuki sonuçları üzerinde anlaşmaya varamamış olabilirler.
Aile Hukukundaki düzenlemelere göre Türk Medeni Kanununda sayılan sebepler haricindeki bir nedene dayanarak eşlerin boşanması mümkün değildir. Düzenlemeye göre boşanma sebepleri; Zina, Hayata kast, pek kötü veya onur kırıcı davranış, Suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme, Terk, Akıl hastalığı, Evlilik birliğinin sarsılmasıdır.
Genel Olarak Boşanmada Bilinmesi Gereken Koşullar ve Konular
Velayet: 18 yaşından küçük çocukların ve istisnai olarak kısıtlı ergin çocukların bakımını, korunmasını ve çeşitli yönlerden yetiştirilmesini sağlamak amacıyla, ana babanın, çocukların kişiliklerinin ve mallarının korunmasıyla, onların temsili konusunda sahip oldukları hak, yetki ve ödevleri ifade eder.
Mal paylaşımı: Boşanmada mal paylaşımı, tarafların evlilik birliği içinde edindiği malların paylaşıması esasına dayanır. Evlilikten birliği kurulmadan önce elde edilen mallar mal paylaşımının konusu değildir ve paylaşmaya dahil edilmez.
Nafaka: Nafaka, bir eş tarafından uzlaşma anlaşması veya mahkeme emri uyarınca yapılan aylık ödemedir. Medeni Kanunda dört çeşit nafaka düzenlenmiştir. Bunlar; Tedbir nafakası, iştirak nafakası, yoksulluk nafakası ve yardım nafakasıdır.